Για τα μάτια σου μόνο

θα μπορούσα ατέλειωτες ώρες να γράφω

η ματιά σου μου μοιάζει 

σαν γεράνι γερμένο σ’ έναν έρημο τάφο.


Δίχως χρώμα, ακίνητα βλέπουν

κρύβουν κάτι βαθύ, δυνατό σαν τον πόνο

να γελάσουν ποτέ δεν τα είδα

τι κι αν λες πως για μένα υπάρχουνε μόνο.


Δακρυσμένα τα μάτια σου

σαν δροσιά το πρωί σ’ ένα φύλλο

κι ένα πρόσωπο ωχρό τόσο λάγνο

που ποθώ να φιλήσω με ζήλο.

«Στις γραμμές του τραίνου» Γιάννης Μύρτσης 2016

Advertisement

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s