Σβήνει το φως, χάνεται το χρώμα, τα τριαντάφυλλα σκορπούν νικημένα στον αδυσώπητο

αγώνα της ζωής.

Τέλος χρόνου, η Περσεφόνη επιστρέφει στο σπίτι της.

Οι ωδές για τη ζωή σταματούν, δεν μας θαμπώνει πια το παραμύθι του ψεύδους.

Τώρα κάθε λεπτό, κάθε στιγμή,  οδηγούν σταθερά στο θάνατο.

Τ’ αστέρια τρεμοπαίζουν φοβισμένα στην οσμή του χειμώνα κι ένα πλήθος στιγμών

χάνονται στο τίποτα, σαν να μη τις έζησε ποτέ κανείς.

Το ταξίδι του χρόνου συνεχίζεται σ’ ένα ατέρμονο τέλος προς τη φθορά.

Ένα ταξίδι απόκοσμο γεμάτο σκιές που κάποτε υπήρξαν κάτι.

Advertisement

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s