Οι αέρηδες κόπασαν ψηλά στη γειτονιά σου.
Οι ιαχές του πολέμου έπαψαν, όλοι πενθούν τιμούν το μαχητή που κρατούσε περήφανα τη ζωή μας στα χέρια του.
Πιάνω με πείσμα το πρόσωπό μου, δε θα κλάψω, δε θα λυγίσω.
Ποιος κλαίει τα παλικάρια του;
Δάκρυ ανθρώπινο γι’ αυτούς δεν έχει.
Ο ουρανός τους κλαίει.
Γιάννης Μύρτσης 