Οι γραμμές του τραίνου είναι ο τρύγος της δημιουργίας των δυο τελευταίων χρόνων της ζωής μου (2016). Υπάρχουν προσωπικά στοιχεία στη γραφή, σε μια προσπάθεια «εξορκισμού» από παλιές εικόνες που βασανιστικά παρέμεναν στο μυαλό μου. Από την άλλη πάλι, υπάρχει ευγνωμοσύνη γιατί ήταν η αιτία να «γεννηθούν» κάποια από τα ποιήματα της συλλογής.
Συλλογή ποιημάτων που μέσα από μια διαφορετική θεώρηση, υμνεί τη ζωή και τον θάνατο.
Γιάννης Μύρτσης 
Μια συλλογή ιδιαίτερα προσεγμένη στο περιεχόμενό της, με τα ποιήματά της να μιλούν για αισθήματα και συναισθήματα βαθιά, που αρκετές φορές εγκλωβισμένα μέσα σε όνειρα ανεκπλήρωτα και πνιγερές σκιές, ζητούν τη λευτεριά στο φως της ζωής.
Θέλω όμως με την ευκαιρία της δωρεάν αυτής διαδικτυακής διάθεσης του συγκεκριμένου έργου να προσθέσω και δυο μικρά σχόλια.
Είναι πολύ σημαντικό οι δημιουργοί να μοιράζονται τα έργα τους με εκείνους που θα ήθελαν, αλλά για διάφορους λόγους δεν μπορούν, να έχουν τη δυνατότητα να τα αποκτήσουν.
Επίσης η δωρεάν προσφορά περιέχει κι άλλο ένα επιπλέον στοιχείο, εξίσου σπουδαίο. Το να δίνεις δωρεάν τη δουλειά σου δείχνει και το μεράκι που έχεις γι’ αυτό που κάνεις. Δεν καρπώνεσαι τίποτα το οικονομικό. Καρπώνεσαι την ηθική ικανοποίηση ότι η δημιουργία σου είναι μια «τράπεζα» κοινοκτημοσύνης!
Ο συγγραφέας, ο ποιητής γίνεται η εξαίρεση και όχι ο ο κανόνας, που θέλει να ακολουθούνται συγκεκριμένα εκδοτικά μονοπάτια προώθησης, πολλές φορές ιδιαίτερα μπλεγμένα και θολά.
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο