Ὑπό ἔκδοση… Ποιητική Συλλογή….
 | «Νεκρόδειπνος» Φαντάσματα καρτεροῦν οἱ νύχτες καί παγωμένο τό αἷμα στίς φλέβες μου ῥέει. Ἀδιάκοπο τό μαρτύριο τῆς θύμησης στούς ῥόλους τής παραστάσης πού αρχίζει σέ λίγο. Ὁ θάνατος, ἀπρόσκλητος πάντα, στέκει μπροστά κί ἁπλώνει τις φτερούγες σ’ ὄλα τά μήκη καί τά πλάτη τοῦ μυαλού μου. Μόνος στό δείπνο τοῦ θανάτου, ῥῖγος διαπερνά τό κορμί μου καθώς καί τό τελευταίο φώς, που ὑπῆρχε ἀντικρύ στό δρόμο έσβησε. Ἕρωτες, ὄνειρα, σκέψεις, κείτονται νεκρά στό φόρτωμα τῆς ζωῆς μου. Δἐν μπορεί νᾷ ζωντανέψει τίποτα πία, κανένας νόμος δέν ὁρίζει τῆ ζωή καί τό θάνατο, τῆ χαρά καί τῆ λύπη. Κανένας δέν ὁρίζει τίποτα πία στῇ θύμηση ετούτη, τοῦ νεκροδείπνου τῆς ζωῆς μου!. |
